![]() |
fot. Maria Kołecka |
Jeden z najwybitniejszych polskich artystów, Leon Tarasewicz powiedział kiedyś, że kultura i sztuka "to są dwa ciała, które wzajemnie się zwalczają. Sztuka daje nowe perspektywy, aby później dane społeczeństwo zaadoptowało nowe rozwiązania", wówczas one zamieniają się w kulturę. W Galerii 51m2 próbujemy znaleźć kompromis między kulturą i sztuką. Zbliżyć kulturę do sztuki, sztukę zaadaptować na potrzeby kultury. (wypowiedź L. Tarasewicza zaczerpnięta z radia TOK FM)
wtorek, 29 października 2019
Wolnym być... - fotorelacja
26.10.2019 - wernisaż wystawy plakatu z kolekcji Jerzego Brukwickiego "Wolnym być... niezależny plakat kulturalny 1980 - 1989" połączony z wykładem Jerzego Brukwickiego.
wtorek, 15 października 2019
Wolnym być... niezależny plakat kulturalny 1980 - 1989
Wystawa plakatu z kolekcji Jerzego Brukwickiego
wernisaż 26 października 2019 r., godzina 18.00
Jan Bokiewicz ٠ Andrzej Czeczot ٠ Henryk Fajlhauer
Stanisław Gębczak ٠ Jan Heydrich ٠ Jerzy Janiszewski
Jacek "Ponton" Jankowski ٠ Roman Kalarus
Wojciech Müller ٠ Janusz Nowierski ٠ Eugeniusz Get-Stankiewicz
Jędrzej Stępak ٠ Henryk Tomaszewski ٠ Wojciech Wołyński
Strajki sierpniowe
roku 1980, powstanie NSZZ „Solidarność”, stan wojenny i wydarzenia
późniejsze zainicjowały ruch społecznej solidarności, przyczyniły się do
zbudowania nowego ładu społecznego i politycznego, utworzyły
przestrzenie wolności, niezależności i demokracji. Przemiany z
entuzjazmem wspierały środowiska artystyczne. Powstał żywiołowy ruch
kultury niezależnej. W drugim obiegu, w przysłowiowym podziemiu,
wydawano setki książek i czasopism społeczno-politycznych i
kulturalnych, organizowano wystawy, koncerty, wieczory literackie,
spektakle teatralne, odbywały się liczne spotkania i bezpośrednie,
szczere rozmowy twórców z publicznością.
Wielu niezależnym
inicjatywom kulturalnym towarzyszyły dzieła graficzne: znaki i symbole,
ilustrowane katalogi i programy, plakaty. Lata 80. to dekada znacznego
ożywienia w sztuce plakatu społeczno-politycznego oraz kulturalnego.
Zwłaszcza plakaty kulturalne zaskoczyły swoją innością, oryginalnością i
ekspresją. Umiejętnie odzwierciedlały ducha i istotę czasu, ówczesne
oczekiwania, poglądy i przekonania. Korzystały z symboliki towarzyszącej
człowiekowi w jego życiu codziennym, przypominały o etosie dobra,
wolności i prawdy, szczerze mówiły o wartościach i znaczeniu ludzkiego
życia. Prowokowały wyobraźnię, zmuszały do dociekliwych, wnikliwych
refleksji, zachęcały do sprzeciwu, walki ze złem i przemocą.
Przypominały dzieła twórców, o których reżimowa władza kazała zapomnieć,
usunęła je z publicznej przestrzeni. Były emocjonalne, lapidarne,
czytelne. Stały się wartościowymi, żywotnymi dziełami sztuki.
Jerzy Brukwicki
Subskrybuj:
Posty (Atom)