Owady w kulturze i permakulturze, czyli rozmowa z Klarą Kopcińską

 Była wystawa, warsztaty, jest również podcast. Z Klarą Kopcińską, animatorką kultury, artystką wizualną, autorką książek i filmów, ogrodniczką rozmawiamy o owadach, ich zaletach, znaczeniu w ekosystemach... A także o permakulturze; kulturze; o tym, do czego mogą przydać się w ogrodzie ślimaki; o międzygatunkowym ogrodowym współistnieniu i wielu innych sprawach... Zapraszamy do wysłuchania kolejnego podcastu z cyklu "Przyjaciel Ogród".

O!WADY mają zalety - warsztaty z Klarą Kopcińską

 

18 czerwca - warsztaty z Klarą Kopcińską dla uczniów Szkoły Podstawowej w Nadarzynie wokół wystawy O!WADY i książki pod tym samym tytułem. Podczas warsztatów dzieci dowiedziały się ciekawych faktów o owadach i ich znaczeniu w ekosystemach. Wykonały własne "Owadzie maski". Prowadząca zajęcia autorka wszystkim chętnym zrobiła "owadzie" foto-portrety w maskach.

Klara Kopcińska- animatorka kultury, artystka wizualna, autorka książek i filmów, założycielka i opiekunka Galerii MIMOCHODEM, z która od pewnego czasu współpracujemy, ogrodniczka. 

Magdalena Car OWADY-HYBRYDY Klara Kopcińska O!WADY

Zapraszamy na kolejną wystawę zorganizowaną w ramach współpracy NOK z plenerową Galerią MIMOCHODEM. Tym razem z podkowiańskiego płotu przywędrowały do nas prace Magdaleny Car "OWADY-HYBRYDY" oraz wiersze i ilustracje założycielki i opiekunki Galerii MIMICHODEM Klary Kopcińskiej "O!WADY". Artystki, połączywszy twórcze siły, stworzyły ciekawą, momentami również zabawną, opowieść o owadach. Odwiedzający przy okazji dostaną sporo interesujących informacji o znaczeniu tych stawonogów.

Galeria działa w Podkowie Leśnej (Modrzewiowa 47, róg Jana Pawła II). Kto ciekaw, co się u nich dzieje, może już dziś zajrzeć do wirtualnej galerii – wystarczy tylko wpisać na Facebooku „galeria Mimochodem”. 

 

 

Z bliska - w słońcu

I jeszcze kilka zdjęć z wystawy przed budynkiem NOK. Tym razem kwiaty w słońcu. "Z bliska" - wystawa fotografii Inny Dmyterczuk. Prace ze zbiorów Galerii MIMOCHODEM z Podkowy Leśnej.

Wystawa "Patrząc na jedną rzecz"

Dzięki fotorelacji Mariusza Maja, wiecie już, jak było na wernisażu.  Teraz proponujęs skupić się na wystawie. Ci, którzy nie dotarli na otwarcie, mają szansę do końca kwietnia zobaczyć większą część ekspozycji. Zapraszamy też do wirtualnej galerii. 

 

Tak wyglądała Galeria 51m2 tuż przed wernisażem. Po lewej ruchomy obraz zmontowany z fragmentów filmu "Taniec". Po prawej stolik z ekspozycją grafik dotykowych.

 

Marcin Krzyżanowski i wiolonczela elektryczna - próba przed wernisażem. 

 

Plansze ze skanem "matki" wszystkich obrazów i jednym z jej odbić oraz odautorski opis wystawy. Znajdziecie go tutaj: http://galeria51m2.blogspot.com/2024/02/patrzac-na-jedna-rzecz-wystawa-doroty.html

 

A tu plakat do filmu "Taniec" i kilka słów na jego temat.

JEDNA RZECZ W TAŃCU

W 1994 roku odbyła się premiera mojego krótkometrażowego utworu filmowego pt. „Taniec”. Na plakacie znalazła się odbitka „jednej rzeczy”.
Szklana tacka przekształcona w planety i mikroorganizmy przy pomocy kalki ołówkowej i żelazka (a także pracochłonnego montażu naśladującego poklatkową animację) stała się jedną z ważnych bohaterek filmowej opowieści.
Ten, trwający zaledwie cztery minuty, utwór filmowy pobił chyba rekord TVP jeśli chodzi o czas realizacji. Cztery minuty w cztery lata. Daje to minutę filmu na rok (większość czasu spędziłam czekając na wznowienie produkcji). To może tłumaczy, dlaczego w międzyczasie zginęły wszystkie występujące w filmie kalkografie (te najpiękniejsze, wybrane z wybranych). Również odbitka z plakatu. Nie zobaczycie ich na wystawie. Ale możecie spróbować je odnaleźć na planszy-kolażu.

Dorota Suwalska  

 

 Plansza-kolaż a na niej...

Odbitki jednej rzeczy, planety, atomy, komórki, wirusy, mniszki lekarskie, szklana tacka, kadry z filmu „Taniec”, grafiki, jednokomórkowe glony, bakterie, pierwotniaki, łzy...

 

Są również wiersze

Wyśnione życie przedmiotów

nie potrafię rysować przedmiotów
choć czasem udawałam że umiem
ale to było tylko mozolne
kopiowanie
ich wyglądu
pilnowanie się
żeby wyszło

no chyba że udało mi się
wywołać
z rzeczy sen

będę więc wywoływać sny przedmiotów
jak się wywołuje duchy lub zdjęcia
bo sny wymykają się kontroli
bo każde zdjęcie ma dwie strony
jasną i ciemną bo ukazują to
co mi umknęło
bo duchy są albo nie
bo oswajają
ciemność-jasność

Dorota Suwalska, marzec 2024

 

jestem nie-artystką

porzuciłam artystyczny wizerunek
na rzecz: złap rano co pod ręką
byle było szybko i wygodnie

artystyczny samorozwój
na rzecz troszczenia się

artystyczną osobowość
na rzecz rzeczywistości

tylko odbijam rzeczy
a że odbitka zawsze
odróżnia się od matrycy
to już nie moja rzecz

Dorota Suwalska, marzec 2024

 

                                                                                      fot. Mariusz Maj

Eksopozycja grafik dotykowych, a wśród nich tacka-matryca, matka wszystkich grafik, czyli tytułowa "jedna rzecz" z opisem.

DOTKNIJ!


W latach 10. XXI wieku, pod wpływem działań Fundacji Dostępnej Kultury Wizualnej - Wielozmysły, postanowiłam poszukać technik, które pozwolą dzielić się olśnieniami związanymi z przyglądaniem się tacce również za pośrednictwem innych niż wzrok zmysłów. Na przykład dotyku.

Sama idea wypukłodruku, a tak można nazwać pierwszą fazę tworzenia kalkografii, zachęca do zbadania „tematu” dotykiem. Owa odbijającą się na papierze wypukłość tacki-matrycy („jednej rzeczy”), wzór wytłoczony w szkle wydawał się ciekawym motywem do tworzenia dotykowych grafik.

Od pomysłu do realizacji upłynęło trochę czasu. Pierwsze dotykowe odbitki „jednej rzeczy” powstały z okazji tej wystawy. Ale będą kolejne.


Dorota Suwalska

  

I kolejny wiersz.

 Patrząc na jedną rzecz

jak długo można patrzeć
na jedną rzecz
w rzeczywistości
w rzeczy wielości
w rzeczy zbyt wiele
w rzeczy obłędzie
w rzeczy błędzie

w rzeczywistości
w rzeczy samej
to raczej tęsknota
za patrzeniem
niż patrzenie

więc zamknę oczy
dotknę

Dorota Suwalska, marzec 2024 

 

I jeszcze kilka zdjęć dla zachęty.